Γεννήθηκα στον Πειραιά το 1972. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια με μου έδωσε πολύ αγάπη πολλές ευκαιρίες και εμπειρίες για εξέλιξη. Η μητέρα μου μεγαλωμένη στην Αυστραλία μου μετέφερε μια διαφορετική θεώρηση πραγμάτων. Ο πατέρας μου λόγω επαγγέλματος μου έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψω και να ζήσω για μεγάλο διάστημα στην Ιαπωνία . Βιωματικά λοιπόν έμαθα να σέβομαι και να αποδέχομαι τη διαφορετικότητα.
Σπούδασα Διοίκηση Επιχειρήσεων και εργάστηκα για 20 χρόνια στον τομέα της Ναυτιλίας.
Σταθμός στην ζωή μου υπήρξε ο ερχομός των παιδιών μου. Είμαι μητέρα δυο κοριτσιών ηλικίας 15 και 17 ετών.
Η αγάπη και η ευθύνη απέναντι στον άνθρωπο που έφερα στην ζωή με έκανε να ξεκινήσω έναν μεγάλο αγώνα αναζήτησης πληροφοριών. Λέω αγώνα διότι δυστυχώς δεν μας προετοιμάζει κανείς για τον πιο σημαντικό ρόλο που θα παίξουμε στην ζωή, τον ρόλο του γονέα. Οι συμβουλές των γύρω μου για το πώς και πόσο θα αγκαλιάσω, θα κοιμίσω, θα ταΐσω δεν με κάλυπταν. Έπρεπε να βρω τον δικό μου δρόμο και τρόπο.
Έτσι ξεκίνησα σχολή γονέων, παρακολούθησα μαθήματα εξελικτικής ψυχολογίας στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Αθηνών, έκανα την “Eκπαίδευση Αποτελεσματικού Γονέα” απο την Gordon Ηellas, και συμμετείχα σε σεμινάρια, ομιλίες , διαλέξεις σχετικές με τα παιδιά.
Η θεωρία, το ένστικτο μα πάνω απ’όλα η καθημερινή μου επαφή με τα παιδιά έγιναν ο οδηγός μου στον ρόλο της μητέρας.
Ψάχνοντας για την προσχολική αγωγή των παιδιών μου επέλεξα έναν παιδικό σταθμό που εφάρμοζε την μέθοδο Montessori. Μαγεύτηκα από την φιλοσοφία ! Μετά από πολλά χρόνια , και βλέποντας το αντίκτυπο που είχε η μοντεσσοριανή αγωγή στα παιδιά μου , αποφάσισα να κάνω μια μεγάλη στροφή στην ζωή μου . Εγκατέλειψα την καριέρα μου στην ναυτιλία και άνοιξα ένα δικό μου μοντεσσοριανό σχολείο.
Για μένα η μοντεσσοριανή μέθοδος είναι:
Αγάπη και σεβασμός στον άνθρωπο που βρίσκεται στην πιο αγνή και αυθεντική περίοδο της ζωής του.
Εμπιστοσύνη στην ανθρώπινη φύση, στο ένστικτο και στην ανάγκη του παιδιού για μάθηση.
Αυτό που θα ήθελα να μεταφέρω σε κάθε παιδί που θα μοιραστεί αυτό το ταξίδι μαζί μας είναι :
“Σε δέχομαι όπως είσαι, καταλαβαίνω τις ανάγκες σου, ξέρω ότι διψάς για να μάθεις γι`αυτό θα σου δώσω ότι καλύτερο έχω . Θα σε αφήσω να το επεξεργαστείς , να δημιουργήσεις , να εξελιχθείς μόνο σου. Γιατί σου έχω εμπιστοσύνη. Γιατί θέλω να γίνεις καλύτερος από εμένα, γιατί θέλω να είμαι περήφανη για σένα!”
